مقدمه: ارزیابی بالینی بلندمدت ایمپلنت های دندانی و ساختمان های در برگیرنده آن ها برای رسیدن به آگاهی و دانش بیشتر نسبت به دلایل شکست و موفقیت این درمان یک ضرورت است. به هر حال به دست آوردن نتایج دقیق و قابل تکرار مشکل است. مطالعه حاضر به منظور استفاده از تصاویر رادیوگرافی دیجیتال مستقیم در تکنیک دیجیتال ساب تراکشن و مقایسه آن با رادیوگرافی های دیجیتال کانونشنال در ارزیابی ارتفاع استخوان اطراف ایمپلنت در طول دوره قبل از بارگذاری ایمپلنت انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ارتفاع استخوان در 10 ایمپلنت در 6 بیمار به وسیله 2 مشاهده گر اندازه گیری گردید. رادیوگرافی های دیجیتال 1 هفته و 3 ماه بعد از جراحی به دست آمد و توسط نرم افزار EMAGO ساب تراکت شدند. سپس مشاهده گرها به ارزیابی ارتفاع استخوان در DSI (Digital Subtraction images) و DCR (Digital Conventional Radiographs) پرداختند. نتایج به دست آمده به کمک نرم افزار MINITAB و با آزمون T-Paired مورد بررسی قرار گرفت (a=0.05).یافته ها: مقایسه ارزیابی ارتفاع استخوان به طور معناداری مقدار بیشتری را در DCR در مقایسه با DSI نشان داد (P value=0.002) مشاهده گرها نیز تفاوت معناداری را از نظر آماری در ارزیابی نشان دادند (P value<0.001).نتیجه گیری: DSI مقدار کمتری را در اندازه گیری خطی از ارتفاع استخوان اطراف ایمپلنت در مقایسه با DCR نشان داد. همچنین اختلاف بین مشاهده گرها باید در هنگام مقایسه ارتفاع ایمپلنت در بررسی های فالوآپ در نظر گرفته شود.

امروزه با توسعه روشهای مختلف تصویرگری می توان تصاویر متنوعی از خواص گوناگون فیزیکی بدن انسان تهیه کرد. ترکیب این اطلاعات فیزیکی متفاوت، همچنین انطباق و تبدیل بین این تصاویر و نیز تصاویر اخذ شده در زمانهای متوالی، دارای اهمیت و کاربردهای تشخیصی - درمانی فراوانی است. در بسیاری از روشهای انطباق، برای نگاشت در سراسر فضای تصویر از یک تابع میانیابی استفاده می شود. با توجه به ماهیت غیرخطی و متغیر با مکان بودن تابع تبدیل سیستمهای تصویرگری، استفاده کردن از نگاشت محلی باعث افزایش دقت و کیفیت عمل تبدیل می گردد.مواد و روشها: در این تحقیق به منظور یافتن تبدیل محلی بین تصاویر متناظر روش نوینی معرفی می شود که طی آن می توان برای هر مجموعه از نقاط نشانه متناظر، یک تبدیل جداگانه محاسبه نمود، سپس یک تبدیل عمومی با استفاده از متوسط وزن داده شده تبدیلهای فوق، برا سراسر فضا به دست آورد. روش ارایه شده مبتنی بر ترسیم یک تصویر Voronoi از ساختارهای متناظر دو تصویر می باشد که در آن تعمیم جدیدی از دیاگرام ورونوی ارایه شده است. این روش بر روی یک پایگاه داده های وسیع، متشکل از تصاویر واقعی و شبیه سازی شده پیاده سازی شد و نتایج آن با یک نرم افزار استاندارد انطباق تصویر، مقایسه گردید.نتایج و بحث: نتایج به دست آمده در اصلاح اعوجاج هندسی تصاویر تشدید مغناطیسی مغز انسان، در مقایسه با دو روش تبدیل غیرمحلی بسیار رضایت بخش بود.

Purpose: Something that happens in the future of a scientific field depends on today's view of young people about the future. The perception of young people from the future and their conception of the future is very important. The purpose of this study was to imaging the future of sports science from the perspective of educated youth. Method: The method of the present research is qualitative and exploratory research and in terms of purpose is applied research. The statistical population of the study included educated youth who are familiar with sports science and the snowball sampling method was used for interviews and theoretical saturation were obtained with 23 interviews. To analyze the data, the content analysis method has been used to obtain the information of this research. Findings: The results show the future of sports science among educated youth consists of seven main concepts that include: hope for a green education system, excessive interest in working in the sports industry, basic reengineering, relative disappointment from the ability of authorities, social position through academic education, desire for empowerment and lack of skills, injustice, and utilitarianism. Conclusion: Finally, by observing the mental images of the youth, it can be stated that sports science will move towards the dystopia if the current situation continues, and it can move towards the utopia with fundamental changes. In this direction, the stakeholders of sports sciences need to be together and disagreements need to be managed as well as arbitrariness of sports science professionals should be reduced.

این مقاله به دنبال بررسی این مساله است که آیا شعر و شاعرانگی که آن را متعلق به قلمروی کلمه و زبان می دانیم، در تصویر نیز تحقق می یابند؟ با این فرض که به همان گونه ای که درمتن نوشتاری می توان با به کارگیری ویژگی ها و روش هایی حتی ناخودآگاهانه موجد شاعرانگی شد؛ در تصویر نیز می توان اصولی راجست وجو کرد که تصویر و شی را در یک نقاشی یا هر ترکیب بصری دیگر به شعر تصویری تبدیل کند. درپی پاسخ به این پرسش ها و مسایل و ردیابی این مفاهیم در نقاشی، به آثار و آرای سورریالیست ها توجه می شود، زیرا آن ها بیش از هرجریان دیگری مدعی کشف این جوهر شاعرانه در هنر و ادبیات اند، هرچند که در آثارشان دامنه گستره تخیل، رویا و کشف، بسیار از مرزهایی که خود سورریالیسم تعیین کرده، فراتر رفته است. مقاله بابررسی نظرات آن ها درکنار روش های برخی ازنقاشان سورریالیست، علی رغم تفاوت های بسیاری که آثارشان با یک دیگر دارند به این نتیجه دست می یابد که جوهره های مشترک چون «باز گرداندن ارزش ازدست رفته رویا» و «باز یافتن چیزها، واژه ها و اشیا درخود و نه درنسبت با سایر چیزها»، چه در متن و چه در تصویر، موجد شاعرانگی اند، درکنار ویژگی ها و روش هایی چون «نسبت دادن خواص غیرعادی به اشیای عادی»، «کنار هم گذاشتن اشیا، مفاهیم و کلمات در ظاهر بی ارتباط»، «به هم ریختن رابطه موضوع و اثر»، «تحریف عمدی مقیاس ها»، «عوض کردن ماده اشیا»، «استقبال ازحادثه و تصادف» و «تسلیم به ناخودآگاه و جنون» و ... که همگی به وجودآورنده شعر تصویری اند. بدین ترتیب شعر تصویری، نه فرو کاستن تصویر و کلمه به یکدیگر و نه بازنمایی ذهن، که سازنده ذهن است و از این طریق، جهان نوینی را برای نگریستن می آفریند که عادت های دیداری را از بین می برد، و ذهن اندیشیدن و نگریستن را تجربه می کند.

یکی از کاربرد­های تصویر­برداری موج­میلیمتری غیر فعال PMMW برای نشان دادن اشیاء پنهان در زیر لباس انسان است. نمایش اشیاء پنهان شده به لحاظ امنیتی در مکان­هایی مانند فرودگاه­ها از اهمیت فوق العاده­ای برخوردار است. بطور کلی تصاویر موج میلیمتری کیفیت پایینی دارند و از اینرو استفاده از تکنیک­های پردازش تصویر برای افزایش کیفیت این تصاویر استفاده می شود. در این مقاله با استفاده از رویکرد همجوشی تصاویر PMMW و مرئی روشی برای دستیابی به تصویری که در آن شیء پنهان از تصویر PMMW استخراج و همچنین جزئیات تصویر مرئی در آن حفظ شود را ارائه می دهد. در روش پیشنهادی، ابتدا تصاویر با استفاده از تبدیل BEMD به زیر تصاویر فرکانس بالا و فرکانس پایین تجزیه شده­اند. در مرحله بعد، از تبدیل NSST برای تجزیه تصاویر حاصل از مرحله قبل در تفکیک­پذیری­ها و جهت­های مختلف استفاده شده و در ادامه از شبکه عصبی SCM بهبود یافته به عنوان قانون همجوشی بهره گرفته شده است. نتایج به دست آمده با استفاده از معیارهای اثربخشی همجوشی QAB/F و MI ارزیابی شده­اند و روش پیشنهادی توانسته است کیفیت تصاویر ترکیبی و نمایش اشیاء پنهان، که با استفاده از روش تجزیه NSST و قانون ISCM ترکیب شده بودند، را بهبود داده و معیار QAB/F را به طور میانگین تا 33 درصد ارتقا دهد.